Daily Archives 05/09/2015

W niektórych przypadkach zamiast kłopotliwego procesu odżywi- czania, np. pod powłoki olejne przy malowaniu podłóg sosnowych, można zastosować szelakowanie miejsc żywicznych, szczególnie zdrowych zrośniętych sęków. Szelakowanie polega na przypaleniu sęka gorącą lutownicą i na pokryciu sęków 20-40-proc. roztworem szelaku lub odpowiedniej żywicy syntetycznej w alkoholu etylowym. Po wyschnięciu roztworu szelaku, tj. po ok. 4 godz, powierzchnię nasyca się pokostem. Szelakowanie przeprowadza się dopiero po oszlifowaniu drewna, unikając nanoszenia pokostu na miejsce szelakowane. Po szelakowaniu, powierzchni nie powinno się szlifować.

Laminaty sq twarde i dość kruche, a zatem trudne w obróbce obróbka laminatów jest możliwa normalnie stosowanymi w stolarstwie narzędziami. Narzędzia stolarskie ulegają jednak szybciej stępieniu i wymagajq częstszego ostrzenia, a nawet zmienionych parametrów obróbki i użycia na narzędzia wysokogatunkowej stali szybko- tngcej. Tak np. przy piłowaniu zaleca się stosowanie małych kqtów ustawienia piły względem płaszczyzny obrabianego laminatu (ok. 15-30°). Przy struganiu zaleca się stosowanie większego kąta ostrza niż przy obróbce drewna. Przy wierceniu otworów należy stosować wyłącznie wiertła do metalu.

Inny rysunek otrzymuje się przez skrawanie płaskie, styczne czy promieniowe, a inny przez skrawanie obwodowe. Przy skrawaniu obwodowym inny rysunek powstaje przez skrawanie obwodowe symetryczne, a inny przez skrawanie mimośrodowe. Dalsze wzbogacanie rysunku drewna jest możliwe przez skrawanie płaskie lub obwodowe za pomocq noża falistego. Wzbogacanie rysunku drewna sposobem skrawania lub łuszczenia polega na przekrawaniu możliwie największej liczby słojów rocznych.