Strefa podzwrotnikowa charakteryzuje się dużą liczbą gatunków drzew o zdecydowanej, intensywnej barwie oraz dużej skali barw, np. barwa czarna drewna u hebanu, czerwona drewna różanego i parnam- bukowego, barwa fioletowa drewna amarantu, żółta drewna satynowego itp. Piękny rysunek drewna strefy podzwrotnikowej pochodzi nie tyle od zróżnicowania na przyrosty roczne oraz biel i twardziel, jak drewna strefy umiarkowanej, lecz od zróżnicowania barw i od różnego przebiegu włókien różnych partii drewna. W drewnie niektórych gatunków drzew występuje kilka lub kilkanaście barw wzajemnie poprzeplatanych, np. w drewnie palisandru lub hebanu makassar.
Pod wpływem czynników atmosferycznych drewno początkowo ciemnieje, stopniowo ulegając utleniającemu działaniu powietrza. Następnie różnice w zabarwieniu poszczególnych elementów wyrównują się, a drewno przybiera kolor szary. Dalsze działanie czynników atmosferycznych powoduje destrukcję drewna. Zjawiska te są określane mianem starzenia drewna. Przed starzeniem i zmianą naturalnej, pięknej barwy oraz rysunku drewno zabezpiecza się, izolując je przed działaniem czynników atmosferycznych przez powierzchniową impregnację, lakierowanie, politurowanie itp. oraz chronienie drewna przed bezpośrednim działaniem światła. Procesy zabezpieczania drewna przed starzeniem noszą ogólną nazwę wykańczania powierzchni drewna. Przez umiejętne wykańczanie można poprawić naturalny rysunek i barwę, wy- dobyć niewidoczne szczegóły anatomicznej budowy drewna i podkreślić kontrasty pomiędzy różnymi składowymi elementami drewna.
Drewno o dużym zróżnicowaniu rysunku i intensywnej, zróżnicowanej barwie nadal cieszy się uznaniem w meblarstwie i urządzeniu wnętrz, chociaż istnieje tendencja do stosowania również barw i rysunków nie występujących w przyrodzie. Mimo tych tendencji i prób zastępowania drewna różnymi materiałami, szczególnie tworzywami sztucznymi, coraz bardziej krystalizuje się pogląd, że drewna jako zewnętrznej faktury mebli nie da się niczym zastąpić. Wyrazem takiego poglądu są różne ceny na wyroby z drewna, z fakturą drewna, i na analogiczne wyroby z tworzyw sztucznych na rynkach światowych. Wyroby z drewna osiągają ceny kilka razy wyższe niż wyroby z innych tworzyw.
Płyty wiórowe, pilśniowe i paździerzowe oraz płyty z tworzyw sztucznych
Dla wymienionych w tytule płyt istnieją następujące normy: Klasyfikacja i terminologia:
– PN-61/D-02001 Płyty wiórowe, trocinowe i paździerzowe. Klasyfikacja, nazwy i określenia
– BN-62/7100-01 Płyty meblowe. Klasyfikacja i terminologia PN-64/D-02002 Płyty pilśniowe. Klasyfikacja oraz PN-73/D-02002 projekt Normy przedmiotowe:
– BN-62/7113-02 Płyty meblowe. Wymagania techniczne PN-60/B-22120 Płytyt pilśniowe z drewna
– PN-65/D-97004 Płyty wiórowe prasowane trójwarstwowe i frakcjonowane BN-66/7114-02 Płyty paździerzowe
Poniżej zostaną omówione te cechy i właściwości płyt, które decydują o ich przydatności do: aj fornirowania i oklejania laminatami, folią z tworzyw sztucznych itp.,
– b) malowania powierzchni farbami i emaliami,
– c) lakierowania, czyli wykańczania przezroczystego.
Do fornirowania oraz oklejania laminatami i folią z tworzyw sztucznych nadają się wszystkie płyty meblowe, i inne określone podanymi normami, o wilgotności 8-12%, pod warunkiem spełniania dodatkowych wymagań, a mianowicie: dopuszczalne odchyłki grubości płyt nie powinny przekraczać ±0,2 mm w przypadku płyt poddawanych, po fornirowaniu lub oklejaniu, wykańczaniu na połysk i ±0,3 mm w przypadku płyt poddawanych, po fornirowaniu lub oklejaniu, wykańczaniu na mat oraz w przypadku płyt poddawanych oklejaniu laminatami. Ponadto płyty przygotowane do wykańczania powinny wykazywać chropowatość określoną normą PN-65/D-01005 wg 7 klasy chropowatości, czyli 12,5-25 !zm. Z porównania tych wymagań z odpowiednimi danymi cytowanych norm na płyty wynika, że warunki te nie są spełniane dla płyt dostarczanych przez wytwórnie. Na przykład dopuszczalne odchyłki grubości wg norm powinny wynosić: dla płyt paździerzowych trójwarstwowych i frakcjonowanych o grubości 8-12 mm ±0,3 mm o grubości 16-25 mm ±0,4 mm dla płyt paździerzowych szlifowanych dwustronnie ±0,5 mm dla płyt pilśniowych :_0,3 mm
Płyty wiórowe, pilśniowe i paździerzowe oraz płyty z tworzyw sztucznych cz. II
Z pomiarów odchyleń grubości dokonywanych w praktyce wynika, że dostarczane płyty pod tym względem nie spełniajq nawet wymagań norm. Także chropowatość badanych płyt we wszystkich przypadkach przekraczała górnq dopuszczalnq granicę. Dlatego płyty przed wykańczaniem muszq być odpowiednio przygotowane.
Ponieważ krajowe płyty meblowe nie spełniajq warunków określonych wymaganiami nowoczesnego, zmechanizowanego procesu wykańczania, dlatego przed poddaniem ich oklejaniu, fornirowaniu, malowaniu I lakierowaniu należy ujednolicić grubość płyt na całej powierzchni. Przy mniejszych odchyłkach grubości ujednolicenie osiqga się przez szlifowanie na szlifierkach walcowych lub taśmowych, a przy większych odchyłkach również przez struganie na dokładnych strugarkach dwustronnych.
Należy jednak podkreślić, że ujednolicanie grubości przez struganie może powodować naruszenie struktury płyty, przez co staje się ona mniej stabilna, łatwiej ulega paczeniu. Dlatego trzeba dqżyć do tego, aby wymagane w procesie technologicznego wykańczania maksymalne odchyłki grubości płyt były osiqgane w zasadzie u ich wytwórcy. U użytkownika płyty powinny być co najwyżej szlifowane i oklejane. W przypadku konieczności strugania należy przestrzegać, aby z obu stron były zestrugiwane identyczne warstwy. inną istotną cechą płyt jest jednolita struktura płyt na całej długości i szerokości, tj. brak rozwarstwień i pęcherzy, a przede wszystkim płyta w każdym miejscu swojej powierzchni powinna wykazywać jednakową masę właściwą (gęstość). Dopuszczalne normami odchyłki gęstości są zdecydowanie za duże i ujemnie wpływają na proces wykańczania, szczególnie przy fornirowaniu i oklejaniu, a także przy lakierowaniu i malowaniu. Przy oklejaniu i fornirowaniu powoduje to niejednakowy nacisk jednostkowy w poszczególnych miejscach, zaś przy lakierowaniu i malowaniu – różną chłonność materiałów wykończeniowych i ewentualne miejscowe zmatowienie powłoki wykończeniowej.
Leave a reply