Laminaty – właściwości i zastosowanie

Laminatami w stolarstwie są nazywane cienkie tworzywa warstwowe stosowane jako materiały okładzinowe do oklejania płyt stolarskich, wiórowych, paździerzowych, a niekiedy sklejki. Zewnętrzna powierzchnia laminatów jest gładka, jednobarwna lub wielobarwna o dowolnych wzorach, a często z rysunkiem dowolnego gatunku drewna. Krajowy produkt tego rodzaju występuje pod nazwg Unilam. Laminaty otrzymuje się przez sprasowanie na gorgco pod wysokim ciśnieniem kilku warstw papierów nasyconych źywicg syntetyczna. Jako nośnik żywicy stosuje się specjalny papier siarczanowy. Jako żywice sq używane żywice termoutwardzalne, głównie mocznikowe lub melaminowo-formaldehydowe. Liczba równocześnie prasowanych papierów zależy od żądanej grubości laminatu. Ciśnienie prasowania wynosi powyżej 70 kG/cm2, a temperatura – 130- 180°C. Laminaty krajowe mają przeważnie grubość 1,4 mm, a mogg być grubsze, szerokość 126 i 131 cm, a długość 280 cm. Zewnętrzna powierzchnia la- minatu może być z połyskiem lub matowo. Produkuje się 3 rodzaje Uni- lamu, a mianowicie:

– 1) jedna strona dekoracyjna, a druga przeznaczona do naklejania,

– 2) obie strony mają warstwy dekoracyjne,

– 3) obie strony nie zawierają warstwy dekoracyjnej i służq do naklejania na lewe strony (przed wprężne).

Produkty pochodzenia zagranicznego noszą różne nazwy firmowe, np. Formica. Laminaty produkowane przez firmę Herberts z RFN noszą nazwę Standopal. Firma produkuje 3 grubości laminatu z różnym stopniem połysku, a mianowicie:

– 0,5 mm – jedwabistomatowy,

– 0,9 mm – jedwabistomatowy i z połyskiem,

– 1,3 mm – jedwabistomatowy i z połyskiem, przy szerokości 125 cm i długości 250 cm.

Laminaty odznaczają się cennymi właściwościami, a mianowicie: dużą odpornością na temperaturę do 150°C, odpornością na temperatury ujemne – pod wpływem zmieniających się temperatur nie zmieniają kształtu, odpornością na czynniki atmosferyczne – nie przepuszczają wody ani wilgoci, odpornością na wodę zimną i gorącą oraz morską, odpornością na działanie rozpuszczalników organicznych, odpornością na zmywanie środkami stosowanymi w gospodarstwie domowym, odpornością na działanie tłuszczów, soków owocowych, win itp., są twarde i o przyjemnym wyglądzie.

Z uwagi na omówione cenne właściwości znajdują one bardzo szerokie zastosowanie do oklejania mebli kuchennych, sypialnych, łazienkowych, okrętowych, handlowych itp., do wykładania ścian wagonów kolejowych, restauracji, barów, łazienek, przychodni lekarskich, poczekalni, wind, stołówek, klatek schodowych itp. Przy wykładaniu ścian grubsze laminaty mogą być mocowane wkrętami do odpowiedniego użebrowania. Cieńsze laminaty służą do naklejania na wymienione uprzednio płyty i sklejki.

Do naklejania laminatów na płyty stosuje się różne kleje, np, mocznikowe na zimno i na gorąco, szczególnie klej KMC-60, butapren, klej kazeinowy 416 oraz wikol. Naklejanie laminatów nie jest łatwe, ponieważ laminaty wykazują wiele właściwości odmiennych od materiałów, na które są naklejane, jak np. inną rozszerzalność pod wpływem zmian temperatury i wilgotności. Podstawowe warunki dobrego sklejania są następujące:

– 1) zarówno oklejane płyty, jak i służące do oklejania laminaty powinny być przed sklejeniem klimatyzowane w pomieszczeniu o temperaturze ok. 20’C i wilgotności względnej powietrza 50-65% w czasie kilku dni,

– 2) wilgotność oklejanych płyt nie powinna przekraczać 8%,

– 3) płyty przed naniesieniem kleju powinny być ogrzane do temp. ok. 30°C,

– 4) płyty i laminaty przed naniesieniem kleju należy dokładnie oszlifować (strony sklejane),

– 5) oklejane płyty nie powinny wykazywać większych odchyłek grubości niż z: 0,2 mm,

– 6) sklejane powierzchnie powinny być dokładnie odpylone i pozbawione zabrudzeń oraz tłustych plam,

– 7) klej powinien być dokładnie przygotowany, o właściwej lepkości i równomiernie naniesiony w zasadzie należy unikać nanoszenia kleju za pomocq pędzla

– 8) klej nie może zawierać zbyt dużej ilości wody,

– 9) płyty należy oklejać jednocześnie z obu stron,

– 10) należy stosować właściwą temperaturę i ciśnienie prasowania,

– 11) po sprasowaniu, oklejone płyty przed dalszą obróbką powinny być klimatyzowane w czasie kilku dni, złożone w stosy na przekładkach, z wyjątkiem płyt klejonych klejem neoprenowym.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>