Szlifowanie

W przypadku nałożenia zbyt grubej warstwy szpachlówki, jej nadmiar usuwa się przez prowadzenie szpachli pod zwiększonym kqtem (do 45°) i przy nieco zwiększonym nacisku. Przy powierzchniach pionowych lub pochylonych szpachlę prowadzi się od dołu do góry lekkim ruchem łukowym. Zaszpachlowane powierzchnie powinny być równe i gładkie bez jakichkolwiek dziur, otworów itp. nierówności. Całq zaszpachlowanq powierzchnię pozostawia się do wyschnięcia. Czas wysychania zależy od rodzaju szpachlówki i wynosi 6-16 godz. Po wyschnięciu szpachlów- kę poddaje się szlifowaniu.

Poza opisanymi szpachlami i sposobami szpachlowania istnieję szpachlę półmechaniczne ręczne, do których szpachlówkę doprowadza się pod ciśnieniem z odpowiedniego zbiornika, a szpachlę prowadzi się ręcznie. Czynność szpachlowania obecnie została zmechanizowana i do tego celu stosuje się specjalne maszyny o różnej zasadzie działania. W jednych szpachlówkę nanosi się szpachlę, a w Innych walcami.

Szlifowanie. W małych warsztatach powszechnie, a w dużych zakładach także dość często stosuje się ręczne szlifowanie, Ręcznie można szlifować drewno lub powierzchnie fornirowane, przygotowując je do wykańczania, ręcznie szlifuje się powierzchnie gruntowane, szpachlowane, czy pokryte lakierem lub emalię. W każdym wyrobie czy elemencie istnieję takie miejsca, których nie da się oszlifować na maszynie i wtedy pozostaje szlifowanie ręczne. Do takich miejsc należy zaliczyć wszelkiego rodzaju wręgi, listwy, elementy mebli szkieletowych, boki płyt itp. Do ręcznego szlifowania stosuje się przeważnie klocki drewniane o wymiarach: szerokość 5-7 cm i długość 8-10 cm. Klocek od strony spodniej powinien mieć naklejonę warstwę korka lub twardej gumy czy filcu tak, aby nacisk przy szlifowaniu był elastyczny. Klocek do szlifowania owija się papierem ściernym o żędanej numeracji i przytrzymując palcami papier wraz z klockiem szlifuje tak, jak na szlifierkach, najpierw papierem o grubszym ziarnie, a następnie coraz drobniejszym. W miarę szlifowania usuwa się pyl z powierzchni, a klocek owija się świeżym papierem po zużyciu poprzednio nałożonego.