Od jakości przygotowania materiałów w dużym stopniu zależy jakość powłoki. Chodzi o właściwą lepkość, wymieszanie, ogrzanie, filtrowanie, a nawet pęcherzenie itp. Wpływ przygotowania podłoża na jakość powłoki jest również bardzo istotny. Od właściwego przygotowania podłoża zależy przyczepność powłoki, wygląd zewnętrzny, równomierna grubość powłoki itp.
Od prawidłowych warunków i parametrów technologicznych nanoszenia materiałów lakierniczych zależy przede wszystkim równomierne nałożenie poszczególnych warstw, prawidłowe rozlanie materiałów na powierzchni, brak pęcherzy, kraterów itp., właściwa grubość powłoki, a często także przyczepność do siebie poszczególnych warstw itp.
Właściwe wysuszenie lub utwardzenie poszczególnych warstw powłoki polega na tym, aby dla danego materiału optymalnie dostosować parametry suszenia, tj. temperaturę, wilgotność i czas suszenia, oraz uzyskując optymalny stopień wysuszenia, ponieść jednocześnie najniższe koszty i do minimum skrócić czas suszenia.
W zależności od właściwości użytych materiałów stosuje się różne warunki suszenia. Jedne materiały wysychają w normalnych warunkach pomieszczeń, inne wymagają temperatury powyżej 10CPC, a dla innych optymalne suszenie polega na suszeniu strefowym. W odniesieniu do materiałów tradycyjnych obowiązywała zasada nakładania materiału jak najcieńszymi warstwami, stosowania jak najwięcej warstw {w ramach ogólnej stałej grubości powłoki) i jak najdokładniejszego suszenia poszczególnych warstw. W odniesieniu do nowoczesnych materiałów ma- larsko-lakierniczych te zasady często nie obowiązują. Poprawne i dobre wykonanie powłoki polega często na tym, że następną warstwę nanosi się na poprzednią warstwę wysuszoną zaledwie do stanu pyłosuchości. Warstwy nanosi się na ogół grubsze, a końcowe dobre wysuszenie i utwardzenie obowiązuje nadal dla wszystkich materiałów, z tym, że przez suszenie w podwyższonej temperaturze znacznie został skrócony czas końcowego suszenia i sezonowania.
Dokładne suszenie poszczególnych warstw powłoki obowiązuje nadal w przypadkach konieczności szlifowania warstwy powłoki przed nałożeniem następnej warstwy, w odniesieniu do wszystkich materiałów zarówno tradycyjnych, jak i nowoczesnych.
Uszlachetnianie powłoki polega na jej końcowej obróbce przez szlifowanie papierem ściernym, pastami i stalową wełną oraz polerowanie woskami i płynami, a niekiedy tylko na obróbce cykliną, stalową wełną i płynem do polerowania.
Leave a reply