Materiały. Do nanoszenia metodą polewania nadaje się większość materiałów malarsko-lakierniczych, a w szczególności materiały nitrocelulozowe, poliestrowe oraz niektóre inne materiały syntetyczne i chemo- utwardzalne.
Lepkość. Lepkość materiałów stosowanych do polewania zależy od ich rodzaju oraz od tego czy materiał jest stosowany bez podgrzewania, czy z podgrzewaniem. Na przykład dla lakierów poliestrowych lepkość waha się w granicach 30-40 s, a dla nitrocelulozowych – 40-60 s. W czasie ciągłego obiegu lakieru część rozcieńczalnika odparowuje i materiał stopniowo będzie zmieniał lepkość. Dlatego też co pewien czas lepkość wymaga korygowania przez dodanie rozcieńczalnika.
Ilość nanoszonego lakieru i liczba polan, Ilość nanoszonego lakieru ustala się w sposób następujący: Najpierw po napełnieniu zbiornika materiałem uruchamia się pompę i reguluje zawory oraz szczelinę wypływową głowicy tak, aby uzyskać równomierną, ciągłą strugę lakieru oraz aby lakier się nie burzył. Następnie reguluje się tak prędkość przenośnika, aby uzyskać żądaną ilość lakieru wylewającego się na jednostkę powierzchni. Ponieważ przy nanoszeniu poszczególnych warstw często stosuje się różne ilości nanoszonego lakieru, a niekiedy także różne lepkości lakieru, dlatego też dla każdej polewarki i danego lakieru należy wykonać kilka pomiarów naniesień, co pozwoli szybko i bezbłędnie dobierać prędkość posuwu przenośnika do danych warunków.
Pomiary naniesień sporządza się w następujący sposób: Dla ustalonej lepkości danego lakieru i szczeliny dokonuje się pomiaru wpływu lakieru na 1 m2 przy dowolnej prędkości przenośnika V i uzyskuje się np. wynik G g/m2. Prędkość przenośnika dla żądanej ilości naniesienia Gx na 1 m2 będzie wynosić Vx . Vx oblicza się ze wzoru v G‘V /
Leave a reply