Metody nanoszenia materiałów malarsko-lakierniczych

Nowoczesna technika malowania i lakierowania rozporządza różnymi metodami i urządzeniami do nanoszenia materiałów powłokowych na różnego rodzaju wyroby. Metody i urządzenia są przystosowane do rodzaju wykańczanych wyrobów i ich kształtów oraz rodzaju stosowanych materiałów malarsko-lakierniczych. Stosuje się jeszcze tradycyjne ręczne nanoszenie materiałów obok metod nowoczesnych, niekiedy całkowicie zmechanizowanych, a nawet zautomatyzowanych, w postaci kompletnych linii produkcyjnych, gdzie na początku linii wkłada się element przeznaczony do wykańczania, a na końcu linii wychodzi element całkowicie polakierowany z wysuszoną i wypolerowaną powloką.

Do najczęściej stosowanych metod należą obecnie: nanoszenie ręczne, natryskowe, polewanie, nanoszenie na walcach, w bębnach, a ostatnio do celów gospodarstwa domowego również metodą natrysku aerozolowego.

Do ręcznych metod nanoszenia materiałów malarsko-lakiemiczych (powłokowych) na wykańczaną powierzchnię przedmiotów należy zaliczyć: nanoszenie tamponem, nanoszenie pędzlem, nanoszenie wałkiem, nanoszenie szpachlą, nanoszenie metodą natrysku aerozolowego.

Nanoszenie tamponem. Metoda nanoszenia tamponem została dokładnie opisana w rozdziale o politurowaniu. Tę metodę nanoszenia materiałów stosuje się głównie do politur, a więc do politurowania, chociaż czasami tamponem można nanosić niektóre lakiery nitrocelulozowe po ich odpowiednim rozcieńczeniu do lepkości ok. 15 s. Tampony do politurowania wykonuje się z puszystej waty nie ulegającej zbyt łatwo zbijaniu. Tampon (luźny zwitek waty) owija się dość gęstym płótnem lnianym. Nadmiar płótna wystający poza zwitek waty zebrany w kiść służy jako uchwyt ręką. Politurę wlewa się niezbyt obficie do zwitka waty po odsłonięciu płótna, po czym zawija się watę płótnem i próbuje przez nacisk drugą ręką (trzymając w jednej tampon) czy politury nie dano za dużo lub za mało. Przy nacisku na tampon politura powinna przesączać się na zewnątrz, lecz nie wyciekać. Tampony używane do politurowania należy tak konserwować, aby spód tamponu nie uległ stwardnieniu. Po zakończeniu pracy tampony przechowuje się w szczelnie zamykanych pudełkach blaszanych, układając je bokiem tak, aby stopa tamponu nie przylegała do ścianek pudełka.