Konserwowanie powłok – preparaty

Grupa ta obejmuje głównie materiały przeznaczone do konserwacji powłok wykończeniowych.

– 1. Płyn polerski Polistat jest wodną emulsją oleju silikonowego zmieszanego z rozpuszczalnikiem – terpentyną. Dzięki obecności oleju silikonowego płyn roztarty na powłoce ma właściwości odpychania kurzu i wody, która nie zwilża powierzchni potartej płynem, a zbjera się na niej w duże krople, które łatwo spływają. Warstewka oleju silikonowego poza tym powoduje brak przyczepności do powłoki różnych materiałów, jak smoła, kleje, itp. Polistat uodpornia powłoki na działanie wpływów atmosferycznych i opóźnia ich procesy starzenia, a poza tym poprawia ich połysk. Bywa także stosowany do polerowania powłok jako dodatek do pasty HN3 w ilości 10-15% lub samodzielnie w końcowej fazie polerowania. Do polerowania i w gospodarstwie domowym stosuje się jako produkt fabryczny lub po rozcieńczeniu wodą w stosunku 2 : 1 lub 1 : 1. Nadaje się do polerowania powłok poliestrowych, nitrocelulozowych, poliuretanowych itp.

– 2. Meblo!ux – krem silikonowy do odświeżania mebli jest mazistym preparatem emulsyjnym barwy kremowej. Stanowi jednorodną emulsję detergentów, oleju polisilikonowego, oleju wrzecionowego, nafty kosmetycznej i wody z niewielkim dodatkiem substancji błonotwórczych, mocznika i kompozycji zapachowej. Ma właściwości usuwania z powierzchni politurowanych i lakierowanych brudu i zanieczyszczeń powstających w warunkach normalnego użytkowania. Krem łatwo rozsmarowu- je się na powierzchniach politurowanych i lakierowanych przy użyciu wilgotnej szmatki, po czym powierzchnia wysycha, zachowując połysk. Efekt połysku pogłębia się przez przetarcie powierzchni suchą, miękką szmatką. Krem nie likwiduje uszkodzeń mechanicznych powłoki.

– 3. Środek do konserwacji i pielęgnacji stolarki budowlanej stanowi wodną emulsję wosków, mydła naftenowego i oleolu z dodatkiem kredy i terpentyny. Preparat łatwo usuwa zabrudzenia z powierzchni malowanych farbą lub emalią olejną i olejno-ży- wiczną. Preparat przed użyciem wstrząsa się i nabiera na tampon lub na wilgotną flanelę, po czym należy starannie rozprowadzić go po oczyszczonej powierzchni. Miejsca zabrudzone przeciera się kilkakrotnie. Następnie czystą szmatką lub ligniną wyciera się całą powierzchnię do sucha i lekko poleruje. Po wyschnięciu czyszczonej powierzchni pozostaje na niej cienka warstwa woskowa, która zabezpiecza przed zabrudzeniem, nadając powierzchni połysk.

Do konserwowania powłok można stosować wiele innych preparatów krajowych i zagranicznych.

Odbiór, magazynowanie i przechowywanie materiałów malarsko-lakierniczych

Wyroby malarsko-lakiemicze mogq być składowane tylko w specjalnie przystosowanych do tego celu magazynach. Jest to spowodowane właściwościami tych materiałów, które wymagają z jednej strony specjalnych warunków składowania w celu zachowania swoich właściwości technologicznych, a z drugiej z powodu zagrożenia pożarowego i wybuchowego. Właściwości wyrobów lakierowych wymagające specjalnych warunków składowania są następujące:

– 1) łatwopalność większości wyrobów lakierowych,

– 2) lotność składników tych wyrobów powodująca wydzielanie oparów, które w połączeniu z powietrzem dają mieszaniny wybuchowe,

– 3) występowanie w niektórych wyrobach składników trujących,

– 4) wytrącanie się składników niektórych wyrobów w temperaturze poniżej 5°C,

– 5) różne okresy gwarancyjne wyrobów: 2, 3, ó, 10 i 12 miesięcy. Magazyny główne powinny odpowiadać następującym warunkom:

– 1. Magazyn powinien stanowić wolno stojący ognioodporny budynek zaopatrzony w odgromnik. Często jest on zagłębiony w ziemi, niekiedy oddzielony od innych pomieszczeń pasem ochronnym w zależności od ilości składowanych materiałów (powyżej 2 ton).

– 2. Drzwi magazynu powinny być przesuwane lub otwierać się na zewnątrz i wychodzić bezpośrednio na zewnątrz.

– 3. Wszelkie metalowe wyposażenie magazynu, jak zbiorniki, regały itp. urządzenia, na których mogą się gromadzić ładunki elektrostatyczne, powinny być uziemione,

– 4. Podłoga magazynu powinna być równa i wykonana z materiału nieiskrzącego, dostosowana do sprawnego przewożenia materiałów środkami transportu magazynowego.

– 5. Składowane wyroby nie mogą być wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, co należy brać pod uwagę przy rozwiązywaniu oświetlenia naturalnego.

– 6. Instalacja elektryczna magazynu (wraz z silnikami) musi być wykonana jako przeciwwybuchowa.

– 7. W magazynie należy zapewnić sprawnie działającą wentylację. Kanały wentylacyjne należy umieszczać tuż nad podłogą, uwzględniając fakt, że pary rozpuszczalników i rozcieńczalników są cięższe od powietrza. Temperatura magazynu powinna być utrzymana w granicach od +5 do +20°C, przy wilgotności ok. 60°/o,

– 8. Przechowywanie w magazynie innych łatwo palnych materiałów (poza wyrobami lakierowymi) jest niedopuszczalne.

– 9. Magazyn powinien być wyposażony w dostateczną ilość sprzętu przeciwpożarowego łącznie z instrukcją przeciwpożarową wywieszoną w widocznym miejscu. Wewnątrz i na zewnątrz magazynu należy umieścić napisy ostrzegające przed niebezpieczeństwem pożaru.

– 10. w magazynie nie wolno używać otwartego ognia (świeczki, zapałki itp.).

– 11. W magazynach obowigzują takie same wymagania z zakresu bhp, jak w lakierniach, z tym, że niebezpieczeństwo jest znacznie większe.

Odbiór, magazynowanie i przechowywanie materiałów malarsko-lakierniczych cz. II

Przy przyjmowaniu wyrobów lakierowych do magazynu należy dokładnie sprawdzać, czy wyroby odpowiadają normom co do opakowania i właściwości, czy wyrób jest właściwie i czytelnie oznakowany, czy opakowania sq szczelne i nie uszkodzone, W przypadku stwierdzenia nieszczelności lub przecieków należy zawartość przelać do innego, czystego i szczelnego opakowania, ewentualnie wydać do magazynu podręcznego do natychmiastowego zużycia. Wyroby wymagajgce wymieszania należy dokładnie wymieszać i dopiero przelać. Uszczelnianie przez lutowanie jest w żadnym przypadku niedopuszczalne, gdy opakowanie zawiera nawet najmniejsze ilości wyrobu.

Przy ustawianiu opakowań wewnątrz magazynu nie wolno pomieszać wyrobów co do rodzaju. Poza tym należy uwzględnić okresy gwarancyjne. Przy większym zróżnicowaniu asortymentów wyrobów należy wydzielić poszczególne pola składowe i odpowiednio je oznaczyć. Na każdym polu składowym należy tak ustawić opakowania, aby do produkcji wydawać najpierw te partie, które były wcześniej wyprodukowane. Poza tym należy unikać zapasów, które nie będą zużyte w okresie gwarancyjnym. Przy wydawaniu wyrobów należy każde zaczęte opakowanie opróżniać do końca, a następnie otwierać nowe albo wydawać opakowania w całości. Taki sposób postępowania chroni przed stratami wyrobów, gdyż zaczęte opakowania mogą się nie dać szczelnie zamknąć. Powoduje to co najmniej straty rozpuszczalnika, a w przypadku materiałów olejnych i olejno-żywicznych również straty substancji błonotwór- czej przez wytwarzanie kożucha. W przypadku dostawy przez producenta wyrobów na paletach magazyn odbiorcy powinien być również dostosowany do takiego składowania, co daje kilkakrotnie lepsze wykorzystanie powierzchni magazynowej, gdyż przy składowaniu na paletach wyroby układa się w 3 lub 4 warstwach.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>