Przy szpachlowaniu szpachlówka nie tylko musi być przeniesiona na podłoże, lecz także wprowadzona w nierówności podłoża, szczel nie wypełniając wszystkie wgłębienia. Poza tym musi być usunięty jej nadmiar, a warstwa zewnętrzna wygładzona.
W czasie szpachlowania występują opisane wyżej zjawiska. Wtłaczanie i usuwanie nadmiaru szpachlówki odbywa się zgodnie ze schematem na rys. 74. Poza właściwościami szpachlówki na dokładność wypełnienia nierówności wpływa wielkość siły Pj, pod działaniem której szpachlówka ścieka w zagłębienia. Nadmiar szpachlówki jest usuwany siłą P2. Wielkość sił Pi i P2 zależy od nacisku na szpachlę, czyli od wielkości siły P oraz od kąta nachylenia szpachli. Tak więc podane wielkości stanowią zasadnicze parametry szpachlowania zarówno przy szpachlowaniu ręcznym, jak i zmechanizowanym.
W urządzeniach do mechanicznego szpachlowania szpachlówkę można nanosić na górną lub dolną powierzchnię szpachlowanej płyty zgodnie ze schematami na rys. 75. W jednym i drugim przypadku nanoszenie odbywa się za pomocą zespołu dwóch walców (zasilającego i dozującego). Wielkość szczeliny pomiędzy walcami decyduje o grubości nakładanej warstwy. Dla pierwszego przypadku zbiornikiem szpachlówki jest zagłębienie pomiędzy obu walcami, dla drugiego – walec zasilający obraca się w zbiorniku wypełnionym szpachlówką, pobiera ją na siebie i przenosi na szpachlowany element tylko wtedy, gdy T > Tr,
Przy górnym zasilaniu nanoszenie szpachlówki jest ułatwione ściekaniem jej pod własnym ciężarem. Pozwala to na nanoszenie materiału o większej lepkości niż przy zasilaniu dolnym.
Leave a reply