Napromieniowana powłoka otrzymuje energię cieplną dzięki pochłonięciu energii promieniowania padającego na nią lub odbitego od podłoża (rys. 95). Pochłanianie energii odbywa się w całej masie powłoki, dzięki czemu utwardzanie powłoki następuje również na całym przekroju. Warunkiem więc dobrego suszenia jest dobra przepuszczalność powłoki dla promieniowania podczerwonego. Aby zapewnić właściwe warunki suszenia i uniknąć ewentualnego pęcherzenia powłoki należy:
– 1) promienniki dobrać w ten sposób, aby promieniowanie w odpowiednim procencie przenikało całą powłokę
– 2) stosować drewno o wilgotności nie wyższej niż 7-8tt/o,
– 3) suszoną powłokę wstępnie podsuszać w temp. do 25°C. Większość materiałów powłokowych stosowanych do wykańczania drewna jest przepuszczalna dla promieniowania podczerwonego w zależności od długości fali (rys. 96). Materiały bezbarwne odznaczają się dobrą przepuszczalnością dla promieniowania o i = 0,7-2,5 pm. Powłoki kolorowe wykazują mniejszą przepuszczalność, tym mniejszą, im ciemniejsza jest barwa powłoki. Całość energii promienistej przy suszeniu rozkłada się następująco: część zostaje odbita od powłoki, część zamienia się na ciepło w powłoce, część przechodzi przez powłokę i zamienia się na ciepło w pod- łożu.
Na przepuszczalność powłoki dla promieniowania podczerwonego ma wpływ także jej grubość (rys. 97). Do suszenia powłok na drewnie, łoża, należy stosować promienniki jasne o temperaturze żarnika w granicach od 1500 do 2500C’C. Pozwala to dla powłoki o grubości 50 urn uzyskać przepuszczalność do 75%. W przypadku gdy zależy na niskiej temperaturze podłoża należy stosować promienniki ciemne. Najczęściej są stosowane promienniki lampowe kwarcowe i ceramiczne. W kraju najczęściej spotyka się suszarki z promiennikami lampowymi i dla nich zostanie omówiony proces suszenia.
Leave a reply