Przygotowanie wyrobów dwuskładnikowych

Po wymieszaniu i ewentualnym przefiltrowaniu materiału należy oznaczyć jego lepkość za pomocą kubka Forda o średnicy dyszy wypły- wowej 4 mm, po czym należy go rozcieńczyć do lepkości roboczej wymaganej instrukcją dla danego materiału i metody nanoszenia. Do rozcieńczania należy użyć właściwego rozcieńczalnika o temp. 20J:2°C. Rozcieńczanie należy przeprowadzać stopniowo, dodajqc rozcieńczalnik przy ciqgłym mieszaniu. Po przygotowaniu należy przeprowadzić próbę technologiczng nanoszenia materiału na podłoże w celu ustalenia właściwych parametrów pracy i określenia technologicznych właściwości materiału i prawidłowości jego przygotowania. Nie należy przy tym zapominać, że właściwości materiału w czasie produkcji sq nastawiane nie tylko w zależności od wymagań dotyczqcych jakości powłoki, ale także metody nanoszenia. Materiały przeznaczone do elektrostatycznego natrysku wymagają poza tym sprawdzenia oporu właściwego, który powinien zawierać się w granicach 106-107 Q cm, oraz temperatury zapłonu, która powinna być wyższa niż 21°C.

Przygotowanie wyrobów dwuskładnikowych. Coraz więcej nowoczesnych materiałów malarsko-lakierniczych dostarcza się do użytkownika w postaci dwóch składników w dwóch oddzielnych opakowaniach, które przed użyciem wymagają zmieszania w odpowiednich proporcjach określonych instrukcją. Proporcje te zależą od rodzaju materiału i utwardzacza. Przebieg czynności przygotowawczych jest następujący. Obowiązuje podgrzewanie materiałów, jak dla materiałów jednoskładnikowych. Po otwarciu opakowania farby i emalie należy dokładnie wymieszać, aż do całkowitego zawieszenia pigmentu. Mieszanie lakierów jest niepotrzebne. Po wymieszaniu należy odważyć żądane ilości podstawowego materiału i utwardzacza, po czym stopniowo dodając utwardzacz całość dokładnie wymieszać i następnie, po oznaczeniu lepkości, rozcieńczyć odpowiednim rozcieńczalnikiem. Materiały chemoutwardzalne należy przygotowywać w takich ilościach, jakie zostaną zużyte w okresie

Dość istotną sprawą w praktyce lakierniczej jest trafne określenie ilości rozcieńczalnika do uzyskania lepkości roboczej. Ilość ta zależy od lepkości handlowej danego materiału oraz od żądanej lepkości roboczej, w pewnym stopniu od rodzaju rozcieńczanego materiału. Ilości te ustala się praktycznie przez stopniowe dodawanie rozcieńczalnika i kolejne mierzenie lepkości. Z takich pomiarów sporządza się tabelę lub wykresy, które są pomocą w pracy. Praktycznie ilość dodawanego rozcieńczalnika nie powinna przekraczać 25% w stosunku do rozcieńczanego materiału. Przykładowo zależność lepkości rozcieńczanego materiału od ilości dodawanego rozcieńczalnika podano na rys. 16 i 17.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>