Wszystko co zostafo dotychczas powiedziane o przygotowaniu powierzchni odnosi się bądź do wykańczania kryjącego, bądź do przezroczystego lub też do obu metod wykańczania. Poniżej zostaną podane dane uzupełniające do poszczególnych metod.
Podłożem pod powłoki kryjące może być płyta pilśniowa twarda i miękka, sklejka liściasta i iglasta, płyta wiórowa płyta paździerzowa lub drewno lite iglaste lub liściaste. Zasadniczo płyty wiórowa i paździerzowa powinny być oklejone fornirem liściastym lub folią do gruntowania przy wyższych standardach wykończenia albo odpowiednio szpachlowane przy niższym standardzie wykończenia.
Przed oklejeniem płyty szlifuje się papierem ściernym nr 80-120 tak, aby odchyłki grubości nie przekraczały ±0,1-0,2 mm, a chropowatość powierzchni – 25 pm. Płytę pilśniową twardą szlifuje się najpierw papierem ściernym nr 80 (głównie w celu usunięcia warstewki parafiny z powierzchni płyty), następnie odpyla się i szlifuje papierem nr 120, po czym znowu odpyla się i nasyca 3-5-proc. roztworem kleju kostnego lub mocznikowego o temperaturze ok. 35-40°C, a po wysuszeniu szlifuje się papierem ściernym nr 150. Po dokładnym odpyleniu płyta pilśniowa jest gotowa do malowania. Płytę pilśniową miękką nie poddaje się żadnej obróbce wstępnej przed malowaniem, poza dokładnym oczyszczeniem i odpyleniem.
Wszystkie powierzchnie z drewna litego poddawane malowaniu wymagają niekiedy specjalnych zabiegów, jak zaprawianie sęków lub ubytków drewna, odżywiczanie, odplamianie itp.
Leave a reply