Materiały lakiernicze stosowane do natrysku elektrostatycznego powinny mieć punkt zapłonu nie niższy niż 21°C. Do natrysku elektrostatycznego powinno się produkować specjalne materiały, chociaż materiały normalnie produkowane także mogq być adaptowane do tego celu. Do natrysku elektrostatycznego nadaję się emalie nitrocelulozowe, emalie olejne, emalie alkidowe i alkidowe styrenowane, farby i emalie gliptalowo-melaminowe, farby i emalie poliwinylowe itp.
Adaptacja np. emalii melaminowych polega na wstępnym jej roz- cieńczniu mieszaninę ksylenu i butanolu, w stosunku 9:1, do lepkości ok. 100 s, a następnie mieszaninę ksylenu, butanolu, etanolu, cyklo- heksanonu i celloso!ve, w stosunku 4:2:1 : 1 : 2, do lepkości ok. 24 s. Poza wymienionymi zwięzkami do adaptacji innych materiałów stosuje się: octan butylu, benzynę do lakierów, solventnaftę, trójchloroetylen, terpentynę itp. Należy jednak raz jeszcze podkreślić, że adaptacja stanowi ostateczność i wymaga dokładnego sprawdzenia właściwości, a jako zasadę należy przyjęć stosowanie fabrycznie sporzędzonych materiałów. Parametry natrysku elektrostatycznego sę następujęce: odległość pistoletu lub głowicy rozpylojęcej 15-25 cm, położenie pistoletu prostopadłe do płaszczyzny malowanej, najpierw maluje się miejsca trudno dostępne, przy dłuższych przerwach w pracy należy wyłączyć generator. Stosowanie natrysku elektrostatycznego daje następujęce efekty: przy malowaniu konstrukcji kratowych oszczędza się do 80% materiału malarskiego, dla tych warunków oszczędność na robociźnie wynosi do 85%. Przy stosowaniu natrysku elektrostatycznego nakłada się mniej warstw, a prawie cały rozpylany materiał osiada na malowanym przedmiocie.
Leave a reply