Materiały do barwienia i bielenia drewna cz. III

Barwniki metalokompleksowe są to barwniki zawierające w cząsteczce kompleksowo związany atom metalu – najczęściej chromu, czasem kobaltu. Barwniki tego typu mają różne nazwy i różne właściwości. Przy barwieniu drewna dość istotne znaczenie ma grupa barwników polfanowych produkcji Pabianickich Zakładów Farmaceutycznych „Polfa”. Barwniki te można stosować w roztworach bezwodnych, szczególnie pod lakiery chemoutwardzalne. Odpowiednie roztwory sporządza się stosując mieszaninę różnych barwników polfalanowych w mieszaninie rozpuszczalników organicznych.

Barwniki kadziowe są to substancje barwiące nie rozpuszczalne w wodzie. Poddane w środowisku alkalicznym redukcji, zwanej kadziowaniem, tworzą rozpuszczalne sole sodowe produktów redukcji, tzw. leukozwiązki. Leukozwiązki mają powinowactwo do włókien roślinnych. W procesie barwienia włókno wiąże leukozwiązek z kąpieli alkalicznej zawierającej hydrosulfit, a następnie związany z włóknem barwnik w postaci zredukowanej utlenia się tlenem z powietrza do formy wyjściowej. Barwniki kadziowe dają wybarwienia odznaczające się dużą żywotnością barwy i wybitną trwałością.

Barwniki do drewna są to przeważnie mieszaniny barwników z grupy kwasowych lub zasadowych i bezpośrednich, zmieszane w takich proporcjach, aby mogły dawać wybarwienia zbliżone do barwy drewna szlachetnego, którą powinny naśladować. Ich nazwy są związane z wybarwieniem, jakie dają, np. Rubin mahoniowy, Brunat orzechowy itp. Są to barwniki rozpuszczalne w wodzie lub alkoholu etylowym.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>