Barwniki kwasowe sqto przeważnie sole sodowe lub wapniowe kwasów sulfonowych barwników nitrozowych, azowych, nitrowych i innych. Zawierajg charakterystyczne grupy -S03H, -COOH i -OH rozpuszczajg się dobrze w wodzie, dajqc malq czqsteczkę w roztworze. Barwniki tej grupy stosuje się w roztworach lekko kwaśnych, po zakwaszeniu kwasem siarkowym, octowym lub mrówkowym. Niekiedy stosuje się dodatek soli glauberskiej lub środków powierzchniowo czynnych. Drewno można barwić nimi również bez jakichkolwiek dodatków. Barwniki kwasowe odznaczajg się żywymi odcieniami barwy.
Barwniki zasadowe sq solami zasad barwnych, np. siarczanów, chlorowodorków, szczawianów lub też występujg jako podwójne sole z chlorkiem cynkowym. Zawierajq charakterystyczne grupy aminowe -NHj. Barwniki zasadowe łatwo rozpuszczajg się w wodzie i alkoholu etylowym. W roztworach odznaczajq się bardzo małp czgsteczkg. Dodatek zasad, np. amoniaku, powoduje wytrgcenie osadu. Roztwory barwiące zakwasza się przez niewielki dodatek kwasu octowego. Wybarwienia odznaczajg się żywościq i czystością odcieni, ale małq odpornościg na światło.
Barwniki spirytusowe obejmujq barwniki z różnych grup, których wspólng cechg jest rozpuszczalność w alkoholu etylowym. Na- leżq do tej grupy barwniki zasadowe, niektóre nigrozyny, a nawet niektóre barwniki bezpośrednie.
Barwniki tłuszczowe sqto przede wszystkim barwniki trój – fenylometanowe, zawierajqce w cząsteczce grupy aminowe -NH2, a poza tym zasady azynowe oraz niektóre barwniki z grupy azowych lub chinolo- wych. Wspólną ich cechą jest rozpuszczalność w kwasach tłuszczowych, w woskach, parafinie, olejach, terpentynie i innych rozpuszczalnikach organicznych.
Leave a reply