Kit szpachlowy, zgodnie z danymi PN-63/C-01700, jest to wyrób lakierowy w postaci pasty, stosowany do wyrównywania wgłębień, szpar itp. ubytków podłoża, nakładany miejscowo za pomocą szpachli, zwykle na uprzednio zagruntowane lub nasycone podłoże.
Szpachlówka jest to wyrób lakierowy stosowany zwykle na uprzednio zagruntowane lub nasycone podłoże w celu wyrównania powierzchni przed nałożeniem następnej warstwy wyrobu lakierowego. Szpachlówki służą zarówno do miejscowego, jak i ciągłego wyrównywania większych nierówności podłoża, jak również pokrywania całych powierzchni warstwą o grubości ok. 0,4 mm. Materiałem zbliżonym do szpachlówki jest tzw. gruntoszpachlówka – półpłynny wyrób lakierowy nakładany zwykle sposobem natryskowym, łączący właściwości farby do gruntowania i szpachlówki. Wymienione materiały są stosowane na dolne warstwy kryjących powłok wykończeniowych. Stosowane kolory wyrobów są zazwyczaj zbliżone do kolorów nanoszonych farb lub emalii.
Wymienione wyroby produkuje się ze spoiwa lakierniczego, pigmentów nadających im barwę i obciążników, czyli wypełniaczy. W zależności od użytego spoiwa kity i szpachlówki mogą mieć różne właściwości i różne nazwy, np. olejne, nitrocelulozowe, syntetyczne itp. Najprostszą szpachlówką jest pasta wykonana z kredy i roztworu kleju skórnego. Niekiedy różnice pomiędzy kitem szpachlowym a szpachlówką, wynikające z definicji, zacierają się i np. szpachlówka może być użyta jako kit, a kit szpachlowy bywa stosowany jako szpachlówka. Ogólną właściwością szpachlówek i kitów szpachlowych jest dobre łączenie się zarówno z podłożem, jak i z warstwą nałożonej przedtem lub potem farby albo emalii itp., a także krótki czas wysychania i podatność na obróbkę szlifowaniem.
Leave a reply