Kabiny natryskowe w zależności od przeznaczenia (rodzaj i wymiary wykańczanych wyrobów) mogą mieć różne wymiary i różne konstrukcje. Przeważnie kabina natryskowa stanowi komorę osłoniętą z trzech stron. Czwarta strona (ściana przednia) jest odsłonięta do wstawiania wyrobów do lakierowania i wyjmowania ich po lakierowaniu oraz jako dostęp do miejsca pracy dla lakiernika i równocześnie jako dopływ powietrza do kabiny. Ściana tylna, a niekiedy i boczne, stanowią miejsca odpływu zanieczyszczonego powietrza i za nimi w zasadzie sq umieszczone wyciągowe przewody wentylacyjne połączone z wentylatorami. Wentylatory zasysające powietrze z kabiny są zazwyczaj umieszczone u góry na konstrukcji kabiny. Wewnątrz kabiny znajduje się stół obrotowy, na którym umieszcza się natryskiwane wyroby lub elementy.
Powietrze napływające do kabiny powinno być czyste, ogrzane do temperatury ok. 18-22°C. Nie może to być powietrze doprowadzane bezpośrednio z zewnątrz (zwłaszcza zimą), ani z zakurzonych pomieszczeń produkcyjnych. Przed wejściem do przewodów wentylacyjnych zanieczyszczone w kabinie powietrze przechodzi przez filtry oczyszczające, tak aby na zewnątrz nie wydalać zbyt dużej ilości substancji zanieczyszczającej otoczenie zakładu i środowisko. Dawniej stosowano różnego rodzaju filtry suche. Obecnie są stosowane przeważnie filtry mokre. Działanie takich filtrów polega na ciągłym zraszaniu wodą wewnętrznych ścian kabiny, co zapobiega osiadaniu na ścianach cząstek lakieru, a otwory wlotowe do przewodów wentylacyjnych są zasłonięte kurtyną wodną, która wypłukuje z powietrza wszelkie cząstki lakieru, które opadają z wodą do odpowiedniej wanny.
Leave a reply