Technologia malowania wg schematu cz. III

– 1) naniesienie warstwy podkładu przez natrysk (lub przy użyciu polewarek) przy zachowaniu następujących parametrów natrysku: ciśnienie powietrza, at 3,5-4,0 średnica dyszy pistoletu, mm 2,0-2,2 ilość podkładu, g/m2 180-200 grubość powłoki, umi ok. 90

– 2) suszenie warstwy w warunkach otoczenia w ciągu 12 godz. lub w suszarniach strefowo:

– I strefa 18-22°C 20 min

– II strefa 30-50°C 90 min

– III strefa 20-30°C 10 min

– 3) szlifowanie papierem ściernym nr 240 na sucho i dokładne odpylenie,

– 4) wyrównanie nierówności kitem szpachlowym celulozowym (w przypadku podkładu i emalii kolorowych kit podbarwia się emalią celulozową ogólnego stosowania),

– 5) suszenie miejsc kitowanych w warunkach otoczenia w ciągu 4 godz.,

– 6) szlifowanie miejsc kitowanych papierem ściernym nr 240 i dokładne odpylenie,

– 7) naniesienie warstwy emalii natryskiem krzyżowo z zachowaniem następujących parametrów: ciśnienie powietrza, at 3-3,5 średnica dyszy, mm 1,8-2,0 ilość emalii, g/m2 150-180 grubość warstwy, urn ok. 70

– 8) suszenie w warunkach otoczenia 24 godz, lub w suszarni strefowo:

– I strefa 20-30°C 20 min

– II strefa 40-50°C 180 min

– III strefa 20-30°C 10 min

– 9) szlifowanie dokładne warstwy emalii papierem ściernym nr 320 na sucho i dokładne odpylenie,

– 10) naniesienie drugiej warstwy emalii z zachowaniem parametrów, jak dla warstwy pierwszej

– 11} suszenie ostatniej warstwy w warunkach otoczenia w ciągu 48 godz. lub w suszarni w ciągu 4-6 godz.

W zależności od żądanego efektu wykończenia na warstwę podkładu stosuje się 2 warstwy tej samej emalii matowej lub pólmatowej. Producent emalii zwraca uwagę na konieczność zachowania proporcji pomiędzy ilością nanoszonego podkładu i emalii, a w związku z tym pomiędzy grubością warstwy podkładu i warstw emalii. Przy grubości warstwy podkładu 90 run grubość dwu warstw emalii nie powinna przekroczyć 150 tim. Stosunek grubości warstwy podkładu do grubości dwu warstw emalii powinien się mieścić w granicach od 1,3 do 1,7. Zachowanie podanego stosunku warunkuje trwałość powłok przy zachowaniu właściwego przygotowania materiałów i wykonania wszystkich operacji malowania, szlifowania i suszenia poszczególnych warstw. Zwraca się również uwagę na konieczność zachowania daleko idącej higieny malowania i suszenia warstw powłoki, co powinno przebiegać w zasadzie w atmosferze bezpyłowej.