Rysowanie gorącą igłą stosuje się do różnego rodzaju galanterii drzewnej oraz do zdobienia mebli regionalnych i ludowych oraz wyrobów z wikliny. Najlepsze wyniki uzyskuje się na drewnie wierzby, lipy, topoli, brzozy i olchy. Na powierzchnię poddawaną wypalaniu nanosi się najpierw odpowiedni rysunek, po liniach którego prowadzi się rozżarzoną igłę przyrządu. Igła przyrządu bywa najczęściej ogrzewana prądem niskiego napięcia. Efekt pracy tą metodą zależy od umiejętności wykonującego pracę.
Do wypalania powierzchni w gorących prasach stosuje się specjalne metalowe matryce z wygrawerowanym rysunkiem lub wzorem. Cała matryca składa się z części wypukłych i wklęsłych. Matrycę nagrzewa się do temperatury powyżej 200°C i przyciska w prasie do wypalanej powierzchni, Części matrycy stykające się z powierzchnią drewna powodują jego przypalanie. Części drewna nie stykające się z matrycą nie uzyskują zmiany zabarwienia, Czas docisku matrycy zależy od temperatury matrycy i wielkości ciśnienia. Tą metodą wypala się np. oparcia i siedzenia krzeseł, szachownicę itp. wyroby.
Odmianą wypalania w gorących prasach jest metoda wypalania powierzchni drewna gorącymi walcami. Zasada wypalania walcami jest taka sama, jak dla prasy. Walec wypalający jest ogrzewany do temperatury powyżej 300°C i jest grawerowany tak, jak matryca prasy. Przy przetaczaniu gorącego walca po oszlifowanej i równej powierzchni drewna odznaczy się na niej wypukły rysunek walca. Intensywność zabarwienia zależy od temperatury walca, docisku i prędkości przetaczania.
Do wypalania metodą prasowania i przetaczania stosuje się przeważnie drewno bukowe, brzozowe, klonowe. Może być zastosowany każdy gatunek drewna. Powierzchnie poddawane wypalaniu szlifuje się pa pierem ściernym i wykańcza, najlepiej lakierami nitrocelulozowymi.
Leave a reply