Wypalanie

W praktyce wykańczania wyrobów z drewna dość często stosuje się zdobienie powierzchni wyrobów metodą wypalania. W wyniku wypalania powierzchnia drewna, w zależności od metody, uzyskuje mniej lub bardziej złożony rysunek. Rysunek uzyskany w wyniku wypalania składa się z części drewna przypalonego na kolor od jasno do ciemnobrązowego i drewna nie przypalonego, o naturalnym zabarwieniu, jl Wypalanie przeprowadza się kilku metodami, a mianowicie:

– 1) płomieniem lampy lub palnika gazowego,

– 2) przez rysowanie gorącą igłą metalową,

– 3) przez prasowanie w gorących prasach,

– 4) przez przetaczanie gorącego walca metalowego.

Do wypalania płomieniem stosuje się lampy benzynowe lub pal- niki gazowe. Lampy lub palniki powinny dawać dość szeroki płomień, który kieruje się na drewno przeznaczone do wypalania (sosnowe lub świerkowe). W miarę przypalania drewna lampę stopniowo przesuwa się na inne miejsca wypalanego drewna. Wypalanie prowadzi się w sposób ciągły (cała powierzchnia) lub tylko miejscowy. Nie należy dążyć do nadmiernego przypalania drewna. Do wypalania powierzchnię drewna szlifuje się papierem ściernym nr 80 i 100, a po wypaleniu poddaje się ją lekkiemu przeszlifowaniu papierem nr 150. Oszlifowaną i odpyloną powierzchnię wykańcza się lakierem nitrocelulozowym metodą natryskową. Wypalana powierzchnia przed lakierowaniem może być także barwiona natryskowo na delikatne odcienie, przeważnie inne niż brązowe. W zależności od umiejętności wykonującego uzyskuje się dość ciekawe efekty dekoracyjne. Metodę tą dość często stosuje się do wykańczania mebli ludowych i wyrobów pamiątkarskich.