Kleje M-M-F i K-P-M nanosi się inaczej, a mianowicie: na jeden arkusz nanosi się dwustronnie klej, a na drugi utwardzacz, bowiem kleje te po zmieszaniu z utwardzaczem majq krótki okres żywotności, nie wystarczający na złożenie całego bloku. Ilość nanoszonego kleju wynosi 180-200 g/m2. Klej nanosi się w ten sposób, aby deski używane jako dwustronne okładziny bloku nie zostały do bloku przyklejone. Deski ułatwiają równe sklejenie całego bloku, a następnie ułatwiają skrawanie.
– 4. Prasowanie bloków. Sklejania bloków dokonuje się w prasie hydraulicznej lub śrubowej. Najlepiej kleić po 2 bloki o tej samej grubości i długości, umieszczone w prasie symetrycznie.
Dcm do prób laboratoryjnych. Przy klejeniu w skali technicznej może być nieco dłuższy.
– 5. Wyrównanie boków. Po sprasowaniu bloki powinny być sezonowane w hali w ciągu ok. 24 godz., po czym wyrównuje się boki na pile i ewentualnie dodatkowo opiiowuje w celu utworzenia płaszczyzny krojenia i płaszczyzny przylegania.
– 6. Obróbka hydrotermiczna. Bloki poddaje się obróbce hydrotermicznej w temp. 90-100°C. Czas parowania zależy od wymiarów bloków, gatunku drewna i wynosi 36-72 godz. Przy odpowiednim doborze ilości wody zawartej w kleju, a zatem i wilgotności sklejanego bloku, obróbka hydrotermiczna może być pominięta.
– 7. Skrawanie okleiny można przeprowadzić cienkim nożem przy zachowaniu przybliżonych parametrów: kqt ostrza 18° kqt przyłożenia 1,5° odległość listwy dociskowej od krawędzi tnącej noża (w płaszczyźnie skrawania) 0,4-0,8 mm grubość okleiny 0,8 mm.
– 5. Blok okleinowy klejony warstwowo:
– a) położenie przy prasowaniu,
– b) położenie przy skrawaniu
– 1 – deski okładzinowe,
– 2 – warstwy sklejanych fornirów
Sposób układania bloku do sklejania oraz sposób ułożenia bloku przy skrawaniu ilustruje rys. 5, Zasadniczo skrawanie przeprowadza się po obróceniu bloku o kqt 90°, czyli prostopadle do płaszczyzny klejenia, chociaż można inaczej, jak pokazano na rys. 6. Przy falistym ułożeniu fornirów (rys. 6a) skrawanie przeprowadza się w tej samej płaszczyźnie, stosując jednocześnie lekkie pochylenie płaszczyzny skrawania względem podłużnej osi bloku, tak aby przekroić możliwie największą liczbę warstw forniru. Uzyskuje się przy tym piękne usłojenie o parabolicznym przebiegu poszczególnych warstw. Przy równoległym ułożeniu fornirów w płaszczyźnie płaskiej skrawanie może przebiegać pod kqtem 90° lub pod kqtem ok. 30-45 w stosunku do płaszczyzny klejenia (rys. 6bc).
– 8. Procesy suszenia, naklejania i wykańczania oklein warstwowych sq takie same, jak dla oklein tradycyjnych.
Zastosowanie oklein warstwowych jest bardzo szerokie. Mogq być nimi oklejane wszystkie fornirowane wyroby drewniane, szczególnie meble, skrzynki telewizyjne itp. Jest to jedna z najlepszych oklein drewnianych, które mogą być wytwarzane jako produkt standardowy, pozwalający na wykonywanie części kompletów mebli przez różnych wytwórców i następnie ich zestawianie. Okleina oznaczona danym numerem ma ten sam układ warstw, a więc i ten sam wzór, co dotychczas było nieosiągalne. Okleiny tego samego gatunku, tylko pochodzące z innej kłody, różniły się usło- jeniem, a niekiedy nawet odcieniem koloru. Przykłady wzorów oklein warstwowych przedstawiono na fot. II i III.
Leave a reply