Inkrustacja

Inkrustacją nazywamy technikę zdobienia polegającą na wykładaniu powierzchni zdobionego przedmiotu (w tym również drewnianego) innymi materiałami, jak np. kość słoniowa, masa perłowa, metale kolorowe, stal itp., w postaci różnych fantazyjnych wzorów ornamentalnych. Zdobienie inkrustacją stosuje się przy wykonywaniu mebli stylowych i galanterii drzewnej, jak talerze drewniane, kasetki itp. W zależności od rodzaju stosowanych do inkrustacji materiałów elementy ornamentu wkleja się w drewniane podłoże po uprzednim wykonaniu wgłębienia lub wciska się po wykonaniu nakłócia lub szczeliny.

Wklejanie stosuje się do wykładania materiałem inkrustowanym (masq perłową, kością słoniową itp.) większych płaskich powierzchni. Powierzchnie elementów inkrustacji i powierzchnia inkrustowana leżą przeważnie w jednej płaszczyźnie.

Metodą wciskania w drewnianym podłożu osadza się takie elementy, jak kawałki płaskownika, drutu, gwoździe, szpilki itp. Elementy inkrustacji wciska się w odpowiednie nacięcia wykonane ręcznie lub maszynowo. Szerokość nacięcia jest zazwyczaj mniejsza od grubości wciskanego elementu, dzięki czemu wciśnięty element zostaje w drewnie mocno zakotwiczony. Wciskane elementy układa się według z góry ustalonego wzoru. Po wykonaniu inkrustacji powierzchnie z zasady nie podlegają dalszemu wykańczaniu lub mogą być tylko nieznacznie natryśnięte lakierem nitrocelulozowym. Z zasady wykańczanie – szlifowanie, barwienie, lakierowanie – przeprowadza się przed wykonaniem inkrustacji, a po wykonaniu powierzchnię poddaje się tylko mechanicznemu polerowaniu.