Drewno lite

Piękny wygląd i przydatność do celów dekoracyjno-użytkowych zawdzięcza drewno swojej skomplikowanej budowie i związanym z nią własnościom fizycznym i technicznym (9).

Drzewo co roku przyrasta o jeden słój. W zasadzie słoje roczne w pniu drzewa są równoległe do rdzenia, z tym, że każdy następny słój roczny coraz bardziej odchyla się od kierunku równoległego. Dzieje się tak dlatego, że każdy następny roczny przyrost sięga coraz dalej od podstawy drzewa, Słoje drewna nakładając się na siebie wykazują jednocześnie wyraźne makroskopowe rozgraniczenie każdego rocznego przyrostu. Każdy słój roczny składa się z dwóch warstw, tj. drewna wczesnego – o budowie gąbczastej i drewna późnego – o budowie bardziej zwartej. Pomiędzy drewnem wczesnym i późnym występują także różnice w zabarwieniu, stąd wyraźne rozgraniczenie słojów drewna. Poza tym drewno wczesne i drewno późne jest w różnym stopniu przesycone związkami organicznymi wytwarzanymi przez drzewo. Należy również zaznaczyć, że prawie każdy słój roczny powstaje w odmiennych warunkach klimatycznych. Może to wpływać nie tylko na szerokość słojów oraz proporcje pomiędzy ilością drewna wczesnego i późnego, lecz także i na powstanie w ciągu roku dwóch słojów, albo zanikanie słojów na pewnym odcinku pnia, np. w niekorzystnych warunkach drzewo wytwarza słój tylko w górnej części pnia.

Wyrazistość odznaczania się słojów rocznych zależy głównie od gatunku drzewa i klimatu. U gatunków iglastych granice słojów rocznych są bardziej wyraźne niż u gatunków liściastych. Wśród drzew liściastych większa wyrazistość słojów występuje u gatunków plerścieniowo-naczy- niowych niż u gatunków rozpierzchłonaczyniowych. W klimacie tropikalnym granice pomiędzy poszczególnymi rocznymi przyrostami zanikają prawie całkowicie.