Asortyment lakierów olejnych i olejno-żywicznych

– 1. Lakier olejno-żywiczny schnący na powietrzu do urządzeń pokładowych (2211-067-000) jest roztworem żywicy syntetycznej reaktywnej i oleju tungowego. Służy do lakierowania przedmiotów drewnianych pracujących na zewnątrz pomieszczeń, a nawet zewnętrznych nadwodnych części łodzi, statków itp., wystawionych na działanie atmosfery morskiej, a także do lakierowania dennych części łodzi i kadłubów pracujących w wodach słodkich. Nanosi się go na powierzchnie drewniane uprzednio oszlifowane i zapokostowane w kilku warstwach w odstępach 2 do 8 dni. Jako rozcieńczalnika używa się benzyny lakierniczej.

– 2. Lakier olejno-żywiczny schnący na powietrzu na drewno (2211-421-000) jest roztworem stopu żywic syntetycznych z olejami schnącymi w benzynie lakierniczej z dodatkiem sykatyw. Służy do lakierowania przedmiotów z drewna pracujących wewnątrz pomieszczeń, po uprzednim za pokostowani u. Tworzy powłoki trwałe o dobrym połysku i nadające się do szlifowania. Powłokę nanosi się w 2-3 warstwach w odstępach co 24 godz., pędzlem (przy lepkości 45-60 s) lub przez natrysk (przy lepkości 25-30 s). Pierwsze dwie warstwy po naniesieniu szlifuje się papierem nr 240 i 300 na mokro. Lakier można nanosić jako ostatnią warstwę na emalie olejno-żywiczne.

– 3. Lakier olejno-żywiczny schnący na powietrzu, wodoodporny (2111-661-000) daje powłoki odporne na okresowe działanie wody słodkiej i wpływy atmosferyczne. Lakier stosuje się na elementy drewniane uprzednio zapokostowane, np. do lakierowania sprzętu żeglarskiego. Stosuje się go również jako zewnętrzną warstwę emalii olejnych. Rozcieńcza się go benzyną lakierniczą w ilości nie więcej niż 5%.

Właściwości omawianych lakierów zależą od rodzaju i właściwości użytych składników, tj, żywic i olejów, oraz proporcji między nimi. Dane porównawcze omówionych lakierów podano w tabl, 14.