Odmianą metody elektrycznej jest metoda plazmowa, która polega na tym, że do skupionego tuku elektrycznego wprowadza się strumień gazu obojętnego, który uzyskuje temperaturę powyżej 5500°C. Do płomienia wprowadza się materiał powłokowy w postaci proszku, topiony materiał jest rozpylany i przenoszony ciśnieniem gazu i spalin. Metoda ta ma wiele zalet – daje powłokę szczelną i odznaczającą się dobrą przyczepnością.
Metoda detonacyjna jest podobna do metody tlenowo- -acetylenowej. Przy tej metodzie do komory detonacyjnej wprowadza się ściśle określone ilości tlenu i acetylenu oraz materia! powłokowy. Świeca zapłonowa powoduje wybuch gazu z częstotliwością 4/s. Wybuch topi materiał powłokowy i wyrzuca go z komory z prędkością 750 m/s. Temperatura w komorze wynosi do 3500“C, temperatura pokrywanej powierzchni nie przekracza 150°C. Z powodu dużego hałasu urządzenie detonacyjne musi być odpowiednio obudowane i wyciszone.
Powłoki uzyskiwane tq metodą odznaczają się dobrymi właściwościami, jak szczelność, przyczepność. Parametry natryskiwania. Od właściwego doboru parametrów zależy jakość wykonanej powłoki metalicznej. Na jakość pracy zasadniczy wpływ mają takie czynniki, jak: odległość natryskiwanej powierzchni, ciśnienie, kąt nachylenia. Odległość optymalna wynosi dla drewna 10-15 cm, ciśnienie sprężonego powietrza może być różne. Najczęściej stosuje się ciśnienie 3-5 at. W miarę wzrostu ciśnienia uzyskuje się lepszy roz- pył i większą szczelność oraz twardość powłoki. Niekiedy stosuje się ciśnienie do 6 at. Zależy to od rodzaju pistoletu i techniki pracy.
Kąt nachylenia pistoletu względem powierzchni nie powinien być większy niż 45°. Najczęściej stosuje się nachylenie 15-30°. Zależy to głównie od rodzaju stosowanego metalu i techniki pracy. Prędkość przesuwania pistoletu wynosi 10-30 m/min. Grubość warstwy na drewnie wynosi 0,2-0,4 mm.
Uzyskaną powłokę metalową można jeszcze poddać ostatecznemu wykończeniu, które polega na wykonaniu jednej z następujących operacji:
– 1) polerowaniu szczotkami przy użyciu wosku rozpuszczonego w terpentynie,
– 2) pokryciu lakierem nitrocelulozowym bezbarwnym, najlepiej ca- ponowym
– 3) zabarwieniu powłoki metalowej techniką stosowaną do barwienia danego metalu.
Leave a reply