Polerka pracuje sześcioma wałami, na które nakłada się krążki polerskie flanelowe lub sporządzone z płótna i innych tkanin. Odpowiednia liczba krążków daje szeroki polerski wał tkaninowy. Polerka służy do polerowania płaskich dość szerokich powierzchni. Polerka może pracować indywidualnie lub może być włączona do linii polerskiej przez połączenie 2-4 takich polerek. Wyposażenie polerki stanowią wózki półkowe oraz narzędzia i materiały do pracy, tj. woski, pasty i krążki polerskie, a także materiały do czyszczenia polerki, jak np. odpowiednie czyściwo, rozpuszczalniki itp. Materiały i narzędzia umieszcza się w szafce stanowiącej wyposażenie polerki lub całej linii polerowania.
Polerkę obsługuje dwóch pracowników. Pracownik główny pobiera z wózka elementy przeznaczone do polerowania, uprzednio sprawdzone pod względem przydatności do dalszej obróbki i układa możliwie blisko jeden za drugim na przenośniku polerki. Przesuwanie i polerowanie następuje samoczynnie, W przypadku polerowania wąskich elementów układa się je jeden obok drugiego tak, aby stykały się bocznymi płaszczyznami. Pracownik pomocniczy odbiera elementy z przenośnika polerki i układa na wózku. Wózki są ustawione równolegle do podłużnej osi polerki po prawej stronie pracownika.
Przed rozpoczęciem pracy pracownicy sprawdzają prawidłowość pracy urządzenia i prawidłowość dozowania materiałów polerujących, a w czasie pracy kontrolują jakość polerowania. Dla jednej polerki polerowane elementy przepuszcza się przez urządzenie dwu, a nawet trzykrotnie.
Linię polerską złożoną z dwu, trzech lub czterech polerek obsługuje zazwyczaj trzech pracowników. Dwóch pomocniczych i jeden główny. Stanowiska pomocniczych znajdują się na początku i na końcu linii.
Stanowisko pracownika głównego jest ruchome wzdłuż całej linii, najczęściej za pierwszą lub za drugą polerką. Pracownik główny kontroluje jakość polerowania oraz prawidłowość działania wszystkich zespołów linii i urządzeń, a także kieruje pracą podległych mu pracowników pomocniczych.
Leave a reply