Stosuje się również urządzenia, w których zbiornik jest nieruchomy, a elementy wraz z przenośnikiem obniża się nad zbiornik lakieru i zanurza w nim. W innych urządzeniach zbiornik lub wannę z materiałem lakierniczym unosi się do góry i po chwilowym zatrzymaniu przenośnika zanurza w nim wyroby lub elementy. Po wykonaniu czynności zanurzania i wynurzania przenośnik przesuwa się o odległość kolejno zawieszanych elementów i znowu następuje takt zanurzania. W dalszej części urządzenie jest odpowiednio klimatyzowane, tam następuje suszenie nałożonej powłoki, tak że po wykonaniu całkowitego obrotu na przenośniku, czyli po ruchu pomiędzy kolejnymi zanurzeniami tych samych elementów, warstwa nałożona przy poprzednim zanurzeniu zostaje wysuszona na tyle, że nadaje się do ponownego zanurzania.
Parametry lakierowania przez zanurzanie. Najistotniejszym parametrem poza lepkością materiału jest prędkość wynurzania lakierowanych elementów lub wyrobów z materiału lakierniczego. Prędkość wynurzania waha się od 6 do 15 cm/min. Prędkość ta musi być zharmonizowana z lepkością i rodzajem materiału lakierniczego. Powolne wynurzanie daje lepszą powłokę, chociaż jest mniej wydajne. Przy powolnym wynurzaniu nadmiar materiału z powierzchni jest usuwany przy współdziałaniu napięcia powierzchniowego. Małą szybkość wynurzania stosuje się także przy materiałach o dużej zawartości pigmentu. Mała szybkość wynurzania jest także korzystna w przypadku materiałów szybkoschną- cych, gdyż wtedy szybkość wynurzania można zharmonizować z szybkością schnięcia i eliminować całkowicie obciekanie poza wanną. Uzyskuje się w takim przypadku równomierną grubość powłoki wykończeniowej i oszczędność materiału lakierniczego.
Leave a reply