Wybielanie drewna stosuje się w różnych okolicznościach

Do usuwania plam wywołanych obecnością żelaza i innych stosuje się przeważnie 5-ó-proc. wodny roztwór kwasu szczawiowego albo kwaśny szczawian potasowy połączony z kwasem szczawiowym (sól szcza- wikowa). Nie należy stosować ani zbyt dużych stężeń, ani zbyt obfitego nanoszenia roztworu, gdyż to może powodować inny rodzaj plam trudnych do usunięcia. Miejsce zaplamione należy nasycić dość obficie, a znacznie mniej całą powierzchnię, i po wysuszeniu, gdyby plamy nie znikły całkowicie, powierzchnie przecyklinować i powtórzyć zabieg. Konieczność usuwania plam zachodzi najczęściej przy okleinie dębowej, a rzadziej przy okleinie brzozowej, jesionowej itp. Roztwór nanosi się pędzlem bez mocnego wcierania lub szczotkowania. Odbarwianie następuje w środowisku ciekłym i w czasie wysychania. Po odbarwieniu całq powierzchnię zmywa się czystq letnia wodq. W przypadku nie stosowania zmywania wodq po lakierowaniu mogq wystąpić plamy. Po wysuszeniu całą powierzchnię poddaje się normalnemu procesowi szlifowania.

Wybielanie drewna stosuje się w różnych okolicznościach np.( gdy takie jest żądanie projektanta do ogólnej kompozycji wnętrza, gdy wyroby mają być wykańczane lakierami matowymi lub, gdy okleina nie nadaje się do wykańczania jej w jasnych kolorach. Wybielanie okleiny przeprowadza się po jej naklejeniu na podłoże lub przed naklejeniem, często po usunięciu przebić klejowych. Do wybielania powierzchni okleiny stosuje się przeważnie roztwór wody utlenionej o stężeniu 10-15% z nieznacznym dodatkiem amoniaku. Wodę utlenioną o temperaturze ok. 25°C nanosi się pędzlem na całq wybielaną powierzchnię, dość mocno wcierając w pory drewna. Wybielanie następuje w czasie wysychania powierzchni. Wybielanie stosuje się po drugim szlifowaniu tak, że po wybieleniu powierzchnię już tylko delikatnie szlifuje się papierem ściernym. Niekiedy do wybielania stosuje się inne środki bielące, jak np.: 0,6-proc. roztwór wodny chlorku wapniowego. Po naniesieniu chlorku wapniowego i po wyschnięciu powierzchnię zmywa się słabym roztworem kwasu solnego i po całkowitym wysuszeniu poddaje szlifowaniu. Niekiedy proces wybielania prowadzi się równocześnie z usuwaniem plam i przebić klejowych.