Pasty i płyny do szlifowania i polerowania

Pasty i płyny do szlifowania i polerowania mają za zadanie dalsze (po szlifowaniu papierem ściernym) lekkie szlifowanie i wyrównywanie powłoki, a następnie jej wygładzenie i wywołanie połysku. Zasadniczymi składnikami past są środki szlifujące w postaci drobnoziarnistych proszków zawieszonych w emulsjach, przeważnie wodno-olejowych, niekiedy wodno-woskowych, z dodatkiem rozpuszczalników organicznych. Płyny zawierają inny środek szlifujący i dodatek rozpuszczalników organicz- nych oraz żywic, których zadaniem jest delikatne powierzchniowe rozmiękczanie powłoki i zalewanie rys pochodzących od szlifowania papierami i pastą. Rozmiękczanie powłoki zachodzi częściowo pod wpływem działania płynu, a częściowo pod wpływem ciepła na skutek tarcia tkaniny, w postaci taśmy, tamponu lub krążków, o polerowaną powłokę. Te dwa czynniki powodują ostateczne wyrównywanie i wygładzanie powłoki oraz wywoływanie połysku. Asortyment krajowych past i płynów do szlifowania i polerowania jest dość ubogi i z tego powodu przemysły używające farb i lakierów korzystają często z analogicznych materiałów pochodzących z importu. Do takich materiałów należy np. drobnoziarnista pasta do szlifowania NH3.

– 1. Pasta do szlifowania powłok lakierowych celulozowych (8230-514-000) stanowi zawiesinę proszków szlifujących w spoiwie składającym się z olejów nieschnących, rozpuszczalników i wody. Pasta nadaje powłokom nitrocelulozowym wysoki połysk, w czasie pracy nie rozpryskuje się. Pastę nanosi się na obrabianą powłokę w nieznacznych ilościach w kilku miejscach i natychmiast poddaje szlifowaniu tamponami, krążkami lub taśmą, aż do uzyskania połysku. Po zakończeniu szlifowania resztki pasty należy zczyścić ze szlifowanej powierzchni płynem do polerowania (8240-514-000). Pozostawienie pasty przez dłuższy czas na powierzchni obrabianej powłoki jest niedopuszczalne i może spowodować jej uszkodzenie.

– 2. Pasta do polerowania powłok lakierowych piecowych (8240-515-000) stanowi zawiesinę proszków szlifujących i polerujących w emulsji wodnej kwasów syntetycznych lub olejowych i olejów mineralnych. Pasta nadaje się do szlifowania powłok piecowych i innych. W czasie pracy nie rozpryskuje się, Sposób stosowania taki sam, jak pasty opisanej wyżej.

– 3. Płyn do polerowania powłok lakierowych celulozowych (8240-514-000) stanowi zawiesinę środków lekko szlifujących w emulsji wodnej olejów nieschnących z dodatkiem roztworu żywicy naturalnej w rozpuszczalnikach organicznych. Przed użyciem płyn miesza się aż do uzyskania jednorodnej emulsji, a następnie flanelą zwilżoną emulsją przeciera się dokładnie całą powłokę. Resztki płynu usuwa się z powierzchni suchą flanelą. Pozostawienie płynu na polerowanej powłoce przez dłuższy czas jest niedopuszczalne.

– 4. Płyn do polerowania powłok lakierowych chemoutwardzalnych (8241-533-000) jest mieszaniną alkoholi, estrów kwasu octowego, glikoli i węglowodorów aromatycznych. Stosuje się do wygładzania rys powstałych w wyniku szlifowania wełną stalową powłoki z lakieru chemoutwardzalnego do mebli, matowego. Powłokę lakierową przeciera się tamponem zwilżonym płynem do polerowania, a po pewnym czasie wyciera się ją do sucha.