Inny rysunek otrzymuje się przez skrawanie płaskie, styczne czy promieniowe, a inny przez skrawanie obwodowe. Przy skrawaniu obwodowym inny rysunek powstaje przez skrawanie obwodowe symetryczne, a inny przez skrawanie mimośrodowe. Dalsze wzbogacanie rysunku drewna jest możliwe przez skrawanie płaskie lub obwodowe za pomocq noża falistego. Wzbogacanie rysunku drewna sposobem skrawania lub łuszczenia polega na przekrawaniu możliwie największej liczby słojów rocznych.
Rysunek drewna nabiera większej wyrazistości przez umiejętne wykończenie przekrojonej powierzchni drewna. Już w czasie szlifowania bar- dziej uwydatniają się różnice w wyglądzie poszczególnych elementów budowy anatomicznej drewna, a szczególnie granice pomiędzy poszczególnymi przyrostami rocznymi. Po nasyceniu powierzchni odpowiednimi materiałami, np. olejem czy pokostem, różnice te występują jeszcze jaskrawiej.
Rysunek drewna odgrywa olbrzymią rolę przy dekoracji wnętrz, szczególnie w meblarstwie, jako faktura zewnętrzna sprzętów, ścian itp. Barwa drewna zależy od gatunku drzewa, a ściślej od strefy występowania danego gatunku. W lasach północnych występują głównie gatunki drzew o jasnym, prawie białym zabarwieniu drewna, jak np. brzoza, osika, świerk. W strefie umiarkowanej drewno ma już bardziej zróżnicowane barwy, U naszych krajowych gatunków można wyróżnić aż 6 różnych barw drewna, a mianowicie:
– 1) biała lub zbliżona do białej – buk, osika, grab, świerk, klon, jawor, jodła, lipa,
– 2) żółta – brzoza, limba,
– 3) brunatna – dąb, jesion, wiąz,
– 4) czerwona lub zbliżona do czerwonej – modrzew, cis, wiśnia, sosna,
– 5} zielona – akacja,
– 6) zbliżona do czarnej – orzech.
Barwa drewna strefy umiarkowanej jest niezdecydowana. Wiele gatunków drzew trudno jest zakwalifikować do którejkolwiek z wymienionych grup.
Leave a reply