Monthly Archives Lipiec 2015

Do malowania stolarki budowlanej – okiennej i drzwiowej w gospodarstwie domowym stosuje się zasadniczo takie same materiały lakiernicze ogólnego stosowania. Przy wykańczaniu przemysłowym natomiast występować mogą zasadnicze różnice zarówno co do właściwości materiałów, jak i co do technologii ich nakładania. Do malowania stolarki drzwiowej najodpowiedniejszą metodą malowania jest nanoszenie materiałów przez polewanie, podczas gdy do stolarki okiennej najczęściej stosuje się zanurzanie albo nanoszenie natryskowe. Do stolarki okiennej są wymagane także lepsze właściwości materiałów i powłoki, szczególnie jeśli chodzi o odporność na wpływy atmosferyczne, przyczepność do podłoża itp. Poza tym stolarka drzwiowa i okienna różnią się zasadniczo zarówno co do konstrukcji, jak i materiałów drzewnych, z których jest wykonana. Stolarkę drzwiową wykonuje się z takich materiałów, jak: drewno lite, sklejka, płyta wiórowa, płyta pilśniowa itp., a stolarkę okienną głównie z drewna litego wysokiej jakości. Poza tym stolarka budowlana malowana w zakładzie produkcyjnym może mieć wykończenie ostateczne lub tylko może być zabezpieczona do ostatecznego malowania na budowie po wmontowaniu.

Materiały ścierne w obróbce powierzchniowego uszlachetniania drewna i wyrobów z drewna sq stosowane do szlifowania drewna i powłok ma- larsko-lakierniczych. Sa to przeważnie papiery i płótna ścierne w taśmach, arkuszach i krqżkach. W strukturze tych materiałów wyróżnia się podłoże (płótno i papier) i nasyp. Nasyp jest wykonany z różnych sproszkowanych twardych materiałów, jak: krzemień, węglik krzemu, korund, elektrokorund itp. Nasyp jest połqczony z podłożem klejem skórnym lub syntetycznym, Ze względu na przeznaczenie rozróżnia się papiery do szlifowania na sucho i na mokro (wodo- i naftoodporne). W zależności od przeznaczenia stosuje się także różne rodzaje nasypu ziarna ściernego na podłoże, np. do szlifowania drewna miękkiego, wilgotnego i żywicznego stosuje się nasyp rozproszony.

– 1. Utwardzacz do wyrobów chemoutwardzalnych na drewno (8221-421-000) stanowi mieszaninę kwasu solnego i rozpuszczalników organicznych. Stosuje się go do lakierów (np. Chemolak), podkładów i emalii. Proporcje zależą od rodzaju utwardzanego materiału.

Obowiązująca aktualnie norma PN-Ó7/D-97001 wyróżnia drewniane forniry, okleiny i obłogi. Fornir jest to płat drewna o grubości do 5 mm, otrzymany przez skrawanie płaskie lub obwodowe (fot. I wkładka kolorowa).

– 1) naniesienie warstwy gruntoszpachlówki natryskiem krzyżowo przy zachowaniu następujących parametrów ciśnienie powietrza, at 4-4,5 średnica dyszy, mm 2,5 ilość gruntoszpachlówki, g/m2 150-180

Metoda wykańczania przez bębnowanie nie jest metodą uniwersalną, taką jak wykańczanie ręczne za pomocą pędzla czy tamponu, ani też, jak metoda natryskowego wykańczania, pistoletem natryskowym. Jest jednak metodą obecnie stosowaną do wykańczania różnych elementów o niezbyt skomplikowanych kształtach, takich jak np. uchwyty do narzędzi, listewki miar stolarskich, gałki, kostki, klocki i drobna galanteria drzewna (2). W niektórych specyficznych przypadkach metoda wykańczania przez bębnowanie może być uważana jako metoda najwłaściwsza. Za taką na przykład należy ją uważać przy wykańczaniu gałek do liczydeł, kostek, zębów do grabi itp., wykonanych w drewna twardego. Metoda wykańczania przez bębnowanie polega na wykorzystaniu do równomiernego rozprowadzenia materiału lakierniczego po powierzchni wykańczanych elementów ich wzajemnego tarcia o siebie w bębnie obrotowym.

Istnieją również inne sposoby docisku, jak np. za pomocą podnoszonego trzewika z nieruchomym filcowym suwakiem. W miejsce poduszki powietrznej został wprowadzony filcowy suwak eliminujący boczne odsta- wanie taśmy, przy czym dostosowywanie do niewielkich zmian kształtu

Pojęciem okleiny sztucznej obejmuje się te wszystkie arkuszowe produkty z tworzyw sztucznych, które naklejone lub naprasowane na płaskie powierzchnie tworzyw drzewnych i drewnopodobnych mają imitować lub zastępować okleiny, obłogi lub podokleiny drewniane.

Względy bezpieczeństwa przeciwpożarowego sq zawarte w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dn, 10.IX.1966 r. Według tego dokumentu i innych dokumentów związanych z nim, „Oddziały ma- larsko-lakiernicze” powinny być lokalizowane w budynkach parterowych lub na najwyższym piętrze budynków wielokondygnacyjnych i w zasadzie tylko przy ścianach zewnętrznych. Od sąsiednich pomieszczeń oddziały takie powinny być oddzielone ścianami, stropami i drzwiami niepalnymi. Powyższe wymagania nieraz komplikują optymalną organizację procesu wykańczania i w ogóle procesu produkcji wyrobów, jednak mimo to im należy dawać pierwszeństwo.

Przygotowaniu podłoża pod powłoki malarsko-lakiernicze poświęca się ostatnio więcej uwagi, doceniając jego wpływ na wygląd i trwałość powłok. Szczególnie bierze się pod uwagę następujące zabiegi: